صدای من
باغت آباد
باغت آباد رفیق،باغت آباد
که گلای باغمونو چیدی آخر
گه گلای موندمونم ـ کردی پرپر
چه رفاقت قشنگی!!
که نگات به مرغای قناریه حصاره ما بود
باغت آباد که رفاقتت ـ طناب دار ما بود.
ما که از زمونه خوردن کارمون بود،دلمون خوش!!
دلمون خوش که فلانی یارمون بود.
رو شما حساب ما خیلی سوا بود
بحثتون میونه بحث بهترا بود
دلتون صاف ـ بی ریا بود
باغت آباد آخه این رسم وفا بود؟
چی بگم برات رفیق خودت میدونی
هیچکی اون بالا نمونده ـ هیچ زمونی
دلم از دنیا پره ـ بریدم از دست همه
حکم تو با دل ما ـ حکایت قلب و غمه
رفاقت به جون دادن یا رگ زدن نیست
یا به حرفای قشنگ و رج زدن نیست
یه کلام رفیق یه مرده ـ آخه این رفیق شدن نیست.
حجم فایل ۲.۶۴۴ کیلو بایت
آخرین بدرقه
باز بهار اومد و انگار، فصل ابر و بارش اومد
خوش به حاله اون کسیکه ،زیر بارون یارش اومد
خوش به حال اونکسی که، انتظارش به سر اومد
پشت شیشه منتظر موند، تا از عشقش خبر اومد
منم از بس زیره بارون، نامه هاتو پاره کردم
حوصله م نموندو بازم، عکستو نظاره کردم
عکست انگار مثه ماهه، با یه لبخند و کمی غم
بعد تو تنها نبودم، با غمت خیلی رفیقم
مارو آدمای ای شهر، جوره دیگه ای میدیدن
وقتی آسمونی بودیم، ابرامونم نخریدن
هیچکی باورش نمیشد، غمه مجنون واسه لیلاست
به خدا به جز جدائی، دلاشون هیچی نمیخواست
دل من میخواست بیای و بشینیم یه گوشه تنها
چی میشد فاصله هامون، فاصله بگیرن از ما؟
تو تمومه بغضای من، اسم تو یه جور بهونست
آخه یادت که میوفتم، اشکای چشمام روونست
واسه اینکه آرزومی، شبا فالتو میگیرم
گاهی وقتا بد میادو تا سحر برات میمیرم
پشت پنجره نشستم، با یه دنیا بغضه کاری
چشامو به ابرا دادم، تا شدن بازم بهاری
میدونم به خاطرت هست، آخرین بدرقه کی بود
فکر کنم که شنبه بودو صبح بارونیه دی بود
چه مسیری رو منو تو، دوتائی پیاده رفتیم
شونه به شونه با لبخند، توی بغض جاده رفتیم
تو به من یه روزی گفتی، هرکسی یه روزی میره
من نگات کردمو گفتی، عزیزم گریه ت نگیره
حالا بعد اون عزیزم، گریه آخرین پناهه
خودمو دارم میبازم، نگی کارم اشتباهه
نگی اون که سر سپرده س، نباید باشه به یادت
چرا گم کردی کسی رو که یه آسمون میخوادت؟
پاشو مهربون نمیخواد، نگرونه حاله من شی
توکه دنیاتو میدادی، که یه لحظه ماله من شی
دیگه لای دفتراتم، خبری از اسم من نیس
اما عکسای قشنگت، جلوی چشام شدن خیس
حجم فایل ۴.۸۵۱ کیلو بایت
کبوتر...
من که کبوتر نبودم که روی گنبد بشینم
فقط میخواستم آقا جون، گنبدتونو ببینم
شبا رو قلب بی کسم نقش یه گنبد میکشم
یه تیکه از خاک بهشت، تو شهر مشهد میکشم
یه عده خادم میکشم که بوی آسمون میدن
زائرای امام رضا (ع)، کبوترا رو دون میدن
تو صحن با صفای اون، هر چی که زیباس میکشم
پرچمه روی گنبدو، به اسم عباس(ع) میکشم
من که کبوتر نبودم که روز و شب اونجا باشم
هم دم آسمونیه، صحن امام رضا(ع) باشم
امام رضا(ع) غریبه ئو، غریب نوازه عالمه
تموم آرزوی من، زیارت اون حرمه
صدای بال طوقیا، میپیچه تو صحن حرم
دارم بازم خواب میبینم_ یه بار دیگه کبوترم!!
دارالشفای کبریا، روی زمین تو مشهده
حاجت گرفته از رضا(ع)، هرکی به مشهد اومده
وقت سحر مناره ها، تکیه به آسمون میدن
خادما تو صحن حرم، با دل صاف اذون میگن
یه عمره توی حسرتم، عاشق سقا خونشم
امام رضا(ع) رو دوس دارم، چیکار کنم دیونشم
راستی یه شب ازون شبا، خواب میدیدم که زائرم
اینبار اگه خدا بخواد، توهم بخوای مسافرم
حجم فایل ۳.۶۱۴ کیلو بایت
