ترانه ها
خجالتبا گذشتن تو از من، خونه رو سرم خراب شد
واژه هام زدن تو کوچه ، نقشه هام نقش بر آب شد
با گذشتن از من انگار ، روح زندگی سفر کرد
دل با مرام تو با ، دل من چه جوری سر کرد ؟
دارم از خودم خجالت میکشم چرا خوبیات نیومد به چشم
حالا که خونه پر از عطره توئه من پر از وسوسه های خواهشم
قاب عکسی که شکوندم زیره پام
حالا دیگه شده خیس گریه هام
داره با چشمای من حرف میزنه
میگه دیره واسه گریه کردنام
دیگه با تو بودن و خنده تموم
دیگه هیچوقت نمیشینی رو به روم
دارم از خودم خجالت میکشم
اینو داد میزنه بغض تو گلوم
دارم از خودم خجالت میکشم چرا خوبیات نیومد به چشم
حالا که خونه پر از عطره توئه من پر از وسوسه های خواهشم
مسافر
هر جا رفتم ، یاد چشمای تو بودم
هر جا بودم ، خیس رویای تو بودم
روزگارم ، بیتو سرده مثه پائیز
برگا از شاخه میریزن تو غروبای غم انگیز
من هنو یاد تو هستم نمیدونی که چه خستم
انتظارو غم دنیا ساخته از من یه معما
روزگار من سیاهه کار من حسرت و آهه
بیقرار اون دقیقم که بگی با تو رفیقم
خوش به حال اون مسافر که سفر کرد تو غبارا
منو جا گذاشت که شاید ببینه یه روز بهارو
اما من فکر بهارو تو سرم کشتمو موندم
واسه روزای بهاری از بهار ترونه خوندم
من هنو یاد تو هستم نمیدونی که چه خستم
انتظارو غم دنیا ساخته از من یه معما
روزگار من سیاهه کار من حسرت و آهه
بیقرار اون دقیقم که بگی با تو رفیقم
زیر بارون ، آشنا شدیم تو و من
اما پائیز ، دیگه شد فصل گذشتن
توی چشمات ، غصه ها پر میکشیدن
چشمای گریونت اون شب خواهش منو ندیدن..
وقتی دلگیری
وقتی دل گیری عزیزم ، کوچه با پنجره قهره
تابلوی قشنگ سهراب دیگه با منظره قهره
وقتی دل گیری عزیزم ،آینه ها شکسته میشن
حتی ماه و آسمونش ، از ستاره خسته میشن
"وقتی دلگیری هوا بارونی میشه
دوباره غم تو دلم زندونی میشه
نفسای سرد من که بی تو هیچن
میونه زمزمه ی لبام می پیچن"
وقتی تو دلگیر از منی ، دنیا خراب رو سرم
همه ش نگاه مات تو ، میشینه توی دفترم
خدا ـ میدونه وقتی تو ، چشات پر از گریه میشن
ذره به ذره بودنه ، منو به آتیش میکشن
از آسمونت کی داره ، ستاره هامو میکنه
بازم که دستای تورو ، دستای من داد میزنه
دوباره بین منو تو ، فاصله بی داد میکنه
دست جدائی رو ببین ، هر کاری میخواد میکنه
